Op het moment dat Caesar in 44 v.Chr. wordt vermoord in de senaat is Gaius Octavius met zijn vrienden Marcus Vipsanius Agrippa en Salvidienus Rufus in Illyria, het tegenwoordige Albanië, om te trainen en te studeren. Ze keren snel terug naar Rome. Onderweg hoort Gaius Octavius dat hij door Caesar in zijn testament als zoon is aangenomen en hiermee de erfgenaam is van zijn titel en zijn vermogen. Vanaf dat moment noemt hij zich Gaius Julius Caesar Octavianus, naar zijn adoptievader.Bij terugkomst treft hij een Rome dat is verdeeld in twee politieke kampen. Aan de ene kant staan de aanhangers van de vermoorde Julius Caesar onder leiding van zijn onderbevelhebber Marcus Antonius. De andere groep is die van de ‘caesarmoordenaars’ die zich rond Gaius Cassius Longinus hebben geschaard. Octavianus eist zijn erfenis op bij Marcus Antonius, maar deze weigert hem het vermogen van Caesar te geven.